Ieder kind, ieder mens, ieder iets van vlees en bloed heeft een afkomst, heeft een moeder. Iedere moeder heeft een moeder. Ongeacht de generatie en afkomst, de traumatische geschiedenis, de littekens of de stickers. Iedere moeder doet wat zij kan om haar nakomelingen te beschermen en lief te hebben. Met dat wat binnen haar vermogen ligt, geeft en probeert zij alles zodat haar kroost kan opgroeien.
Wanneer haar kinderen groeien en zelf wijs en sterk zijn, staan zij niet meer achter hun moeder maar trekken ze haar mee. Soms gebeurt dat erg vroeg, ze spelen in op wat hun geboorteplaats, hun afkomst, nodig heeft. Op dat wat ze voelen en op dat wat er niet is en wat er juist nodig is.
Iedereen heeft een moeder, iedereen heeft een moeder nodig. Ongeacht wie je bent, hoe oud je bent en waar je leeft. Ook al is je moeder verdwenen, een lichtje hoog in de lucht of is je moeder er nog juist wel, je moeder gaat hoe dan ook nooit weg. Een moeder zit voor altijd in jou.
Voor alle moeders met in het bijzonder mijn eigen moeder en mijn inmiddels al lang overleden moeders moeder.
– Nicole –
